barra

barra /sf/, barra

– Asta di legnu, di metallu o altru, tonda o puligunale: una barra d’acciaiu, d’oru.
– MARINA. Organu di guida, di direzzione d’un’imbarcazione: a barra di u timone.
– Riga: codice à barre (righe più o menu larghe è spaziate, tirate da altu in bassu è chì anu un significatu interpretatu da un lettore otticu.

bastà

bastà /vi/, bastare; essere sufficiente

Avenne à bastanza, pè i so bisogni, cuntentassi: m’abbasta u miò stantu; ùn t’abbasta ancu cusì? – Dà suddisfazione: m’abbastanu e to risposte.- Cunvene, garbà: abbasta ch’è ghjunganu à meziornu.- Esse utule, esse à bastanza: basta eiu à fà què; bastemu noi à spulpà sta carne purcina.

battesimu

battesimu /sm/, battesimo

Primu sacramentu di e chjese cristiane amministratu per immersione in l’acqua o versendu l’acqua nantu à u capu.- Nome di battesimu: nome datu durante u battesimu.- Fig. Cirimonia d’inaugurazione: u battesimu d’un battellu, d’una campana.- Participazione per a prima volta à una battaglia in guerra: u battesimu di u focu.